انواع هوش
هوش تحلیلی
این نوع هوش بر توانایی فهم، دریافت و گیرایی تیز در محوریابی، ریشه‌یابی سادهٔ مفاهیم، تجزیه و تحلیل مطالب، طبقه‌بندی راحت مفاهیم به شیوه‌های نوین، ارایهٔ آسان دسته‌بندیهای جدید از مفاهیم و سرانجام، سازماندهی سادهٔ مباحث، دلالت دارد.
هوش تجربی
این نوع هوش به معنای توانایی در تجربهٔ دانسته‌ها برای روشن شدن مطلب است که با تحريك شدن کنجکاوی فراگیر با هر مسألهٔ مبهم یا پیچیده‌ای آغاز می‌شود.
هوش مزبور در برگیرندهٔ یادگیری حسّی فعّال به ویژه بهره‌گیری از مشاهده و عمل در محیط است که با ناآرامی برای تجربهٔ دانسته‌ها با اصرار بر آن همراهی دارد و در واقع هیچ آموزه‌‌ای بدون کسب تجربه، پذیرفته نمی‌شود.
هوش تحصیلی
این هوش به معنای توانایی یادگیری دقیق موادّ درسی (بویژه عملی) و مباحث تحصیلی و فهم آنها برای انجام دقیق کار و افزایش دقّت عمل است که با موفّقیّت در واحدهای عملی طیّ دوران تحصیل همراهی دارد.
بر این پایه استعداد پدیده ای فراتر از هوش است که در تعامل حداقل مفاهیم هوش، کنش ، انگیزش و زمینه تحقق می یابد. نظیر استعداد هنری از نوع وظیفه مندی تحلیلی
از سوی دیگر، «سبک یادگیری» به کاربرد و بهره گیری از ظرفیت یادگیری اشاره دارد که در زمینه خاصّی بروز می یابد، مانند سبک یادگیری حرکتی برای محتویات درس ریاضی و یا سبک یادگیری موسیقیایی برای یادگیری محتویات درس زیست شناسی که با خلط بحث از آنها به عنوان هوش حرکتی و هوش موسیقیایی تعبیر شده است.