Skip to Content

درآمدی بر تشخیص تعاملی

تشخیص در روانشناسی تعاملی مبتنی بر پنح زمینه است. دیدگاه تعاملی، ظرفیت تحلیلی روانشناس، سازه‌های تعاملی، مصاحبه بالینی و ابزارهای تعاملی

تشخیص

تشخیص درست و معتبر مبتنی بر مبانی نظری استوار است .مبانی نظری مكتب تعاملی زمینه ساز چشم انداز تعاملی در تشخیص است. تشخیص تعاملی به تاكید بر بررسی یكپارچه نظام روانی اشاره دارد. تشخیص هر پدیده روانشناختی منحصرا در بررسی تعاملی صورت می بندد. تشخیص تعاملی مبتنی بر روانشناسی تعاملی‌ست و از مكتب روانشناسی تعاملی بر می‌خیزد.

تشخیص در روانشناسی تعاملی مبتنی بر پنح زمینه است.

دیدگاه تعاملی

١- روانشناس پیش از هر اقدام در فرایند و جریان تشخیص از یك چشم‌انداز و دیدگاه تعاملی بهره مند باشد.

در دریافت و شناخت یك ویژگی روانشناختی ضرورتا به سایر ابعاد و دامنه‌های نظام روانی التفات و توجه تام صورت پذیرد.

ظرفیت تحلیلی روانشناس

۲- ظرفیت تحلیلی روانشناس به منظور تشخیص نیرومند و معتبر دومین زمینه لازم در تشخیص تعاملی ست.

سازه های تعاملی

۳- زمینه سوم پیگیری "سازه های تعاملی "در تشخیص است.

یك سازه تعاملی در واقع برایند دو و یا چندپایه روانشناختی ست كه بسته به ماهیت تعاملی‌اش دریافتی معتبر از كلیت نظام روانشناختی به دست می دهد.

مصاحبه بالینی

۴- زمینه چهارم بهره گیری از روش تعاملی در تشخیص است. روش تعاملی با انعطاف گشودگی لازم كم و بیش از همه شیوه های مستقیم و واسطه ای استفاده می كند. مصاحبه بالینی در آغاز و پایان یك فرآیند تشخیصی جای می‌گیرد.

ابزارهای تعاملی‌

۵- زمینه پنجم برخورداری از ابزارهای تعاملی‌ست.

یك ابزار تعاملی سنجش و برآوردی نسبتا فراگیر از تمامیت نظام روان در دسترس قرار می‌دهد.




خلّاقیّت، هوش و تیزهوشی
این مقاله به بررسی ارتباط پیچیده میان خلاقیت و هوش می‌پردازد و خلاقیت را به عنوان یک فرآیند مغزی چند مرحله‌ای توصیف می‌کند که تحت تأثیر عوامل زیستی و شناختی است. ویژگی‌های فرد خلاق شامل قدرت پرسشگری و تفکر واگراست. ارتباط بین هوش و خلاقیت در سطوح مختلف متفاوت است و ممکن است در سطح هوش بالاتر از ۱۲۰ کاهش یابد. همچنین، خلاقیت به تفکر متفاوت از هوش وابسته بوده و افراد با هوش متوسط ممکن است خلاق‌تر از افراد با هوش بالا باشند. در نهایت، پرورش خلاقیت نیازمند حمایت از تخیل و تفکر آزاد است.