رضایت شغلی

انگاره "آمادگی افزایی اعتباری" بر پایه مطالعه نگارنده پیرامون شناسایی انتظارات شغلی در سطح کلان فراهم آمده است و شامل سه حیطه اساسی میشود:

الف) آمادگی شغلی:

مجموعه عوامل و عناصری که یک کارمند یا شاغل را در بدو انجام کار، برای اشتغال آماده میکند.شامل موارد زیر است:

*علاقه:

وجود رغبت،انگیزه و علاقه نسبت به آن شغل.   

*استعداد:

فرد از توانایی و قابلیت انجام کار برخوردار باشد.یعنی از استعداد حرفه ای برخوردار باشد، که رابطه نزدیکی با "تناسب شغل با رشته تحصیلی" فرد دارد.در اغلب موارد رشته تحصیلی فرد میتواند از قابلیت حرفه ای او پیش بینی خوبی ارائه میدهد.

*شرافت:

وجود نظام ارزشی مثبت و نگرش مساعد است. هر چه یک فرد برای شغل خویش، ارزش و منزلت و اعتبار بیشتر قائل باشد، آمادگی بیشتری برای انجام آن کار دارد.

روشن است که قائل شدن به شرافت شغلی برای یک پیشه، امری متفاوت از علاقه و رغبت شغلی است.

ب) حرفه اندوزی:

*ارزش تحقیق:

موقیت های شغلی خاصی که برای انجام تحقیقات،  مطالعات و پژوهشها و کسب آگاهی کارکنان، ارزش و اهمیت برجسته ای قائل اند، شرایط مطلوبی برای ارتقای مهارتهای شغلی و حرفه اندوزی فراهم می‌آورند. نتایج :

۱- ارضای نیاز معنوی:

انجام فعالیت و کار در هر سطح، کم و بیش بخشی از نیازهای معنوی آدمی را ارضا میکند. در واقع پیشه فرد، تلاشی در جهت برآورده سازی نیازهای درونی و ذاتی اوست. به نظر میرسد محیط های سازمانی که برای تحقق و پژوهش، اهمیت بالایی قائل اند،بیش از سایر موقعیتها، رضایت شغلی کارکنان خود را بالا میبرند.

۲-ارزشگذاری برای فعالیت های شغلی:

ارزش‌گذاری برای تحقیقات در سازمانها و موقعیت های شغلی، پا به پای ارزش‌گذاری برای فعالیتهای شغلی کارکنان است. در نتیجه شرایط را برای یکی از اساسی ترین عناصر رضایت حرفه ای، "پیشرفت شغلی"، فراهم می آورد. در نتیجه از شغلش خشنودی افزونتری کسب می‌کند.

* آگاهی:

برای داشتن یک پیشه مشخص، وجود سطحی از آگاهی لازم است که بدون آن امکان فعالیت مثبت شغلی، حتی در پایین ترین رده، میسر نیست. از سوی دیگر هر اشتغالی کم و بیش به توسعه معلومات و اگاهی های شاغل در زندگی شغلی و غیر شغلی کمک می‌کند.

* تجربه:

با ازدیاد تجربه حرفه ای؛ تخصص، تسلط و مهارت شغلی نیز بیشتر می‌شود.

"پویایی شغلی" هر چه بیشتر شود، امکان تجربه در کار نیز افزایش میابد. از مولفه های اساسی رضایت شغلی است؛ و به ثبات محیطی و تنوع محیطی نیز وابسته است.

ج) اعتبار محیطی:

اشاره به میزان هویت معتبر کارمند در محیطش دارد.

اعتبار محیطی بیشتر، سبب ارتقای هویت کارمند و در نتیجه رضایت حرفه ای و خشنوی شغلی بیشتری به او میدهد.

*تامین شغلی:

از نخستین خواسته ها و ابتدایی ترین انتظارات هر کارمند. به دو عامل بستگی دارد:

۱-تامین مالی: 

در حد مکفی از مزایا و دستمزد کافی برخوردار باشد. با "فراهم بودن امکانات مادی" پیوند نزدیکی دارد.

۲-امنیت شغلی:

آرامش روانی کارمند، مشخص بودن آینده شغلی، شرایط تشویق آمیز سازمانها، محیط های شغلی ویژه و اعتبار اجتماعی پیشه‌هایی که اعتبار و حیثیت اجتماعی بیشتری برای یک شاغل به همراه دارند، امنیت شغلی آنها را نیز تامین میکند.

*محیط اداری:

وجود عوامل زیر در نظام اداری و ساختار سازمانی، مستقیما روی رضایت شغلی کارکنان تاثیر دارد: عدالت - رسیدگی به امور کارکنان -  پیشرفت شغلی.

*محیط اجتماعی:

حیطه اعتبار محیطی نظریه " آمادگی افزایی اعتباری" یک مفهوم اجتماعی و برون سازمانی نیز دارد.

از جنبه اجتماعی، مهم ترین انگیزه پیشه یابی که تعیین کننده رضایت شغلی نیز هست، "خدمت به مردم" نام می‌گیرد.

هر یک از این حیطه ها سهمی از رضایت شغلی را به خود اختصاص می‌دهند. و داشتن رضایت شغلی ملزم به داشتن حداقل یک مورد از این سه حیطه است. و در نهایت رضایت شغلی، زمانی تحقق میابد که کلیّه سه حیطه برای یک شاغل فراهم آید.